Como vedes é tan importante o Antiguo Exipto que ata hai moitos debuxos sobre esa época.
Aprendemos xogando e xogando aprendemos. DIVÍRTETE CONNOSCO.
sábado, 3 de marzo de 2018
A escritura no Antiguo Exipto e o papiro
A ESCRITURA
No Antiguo Exipto non todos
sabían ler nin escribir: todo o contrario, so uns poucos o facían: eran os escribas.
Os escribas escribían con signos sagrados, aos que chamamos xeroglíficos, que
eran debuxos cada un de eles cun significado. Para os exipcios a escritura
era moi importante, como un regalo dos
deuses e a aproveitaban ben, querían deixar por escrito todas as cousas
importantes para as persoas que viviran despois e por eso o faraón e os
personaxes importantes iban acompañados sempre dun escriba que tomaba nota de
todo o que pasaba.
Ao principio solo escribían en pedras e nas tumbas, mais tarde en papiros cando aprenderon a fabricalos. E aínda despois de coñecer o papiro, os aprendices tiñan que practicar nos anacos
de barro das vasillas rotas porque o papiro era moi caro.
Tiñan tinta vermella que usaban para escribir
os títulos e tinta negra para o resto do texto.
O papiro: fabricábanse co talo dunhas
plantas acuáticas que crecían na beira do río Nilo. O nome desta planta
significaba “flor do rei” e chamábase así porque todas pertencían ao faraón e a
súa elaboración tamén era monopolio real.
Cómo convertían a planta en
papiro? Primeiro se quitaba a cortiza e se cortaban en láminas moi finiñas que
había que colocar primeiro en vertical e enseguida poñer outra capa en
horizontal. As dúas capas quedaban unidas por un mollo que soltaban e golpeando
cunha maza para despois deixala durante uns días con moito peso enriba como si
fose unha prensa. Por último cando despois duns días, se alisaban cunha
pedra, se recortaban os bordes e se unían para facer rolos.
No Antiguo Exipto non todos
sabían ler nin escribir: todo o contrario, so uns poucos o facían: eran os escribas.
Os escribas escribían con signos sagrados, aos que chamamos xeroglíficos, que eran debuxos cada un de eles cun significado. Para os exipcios a escritura era moi importante, como un regalo dos deuses e a aproveitaban ben, querían deixar por escrito todas as cousas importantes para as persoas que viviran despois e por eso o faraón e os personaxes importantes iban acompañados sempre dun escriba que tomaba nota de todo o que pasaba.
Ao principio solo escribían en pedras e nas tumbas, mais tarde en papiros cando aprenderon a fabricalos. E aínda despois de coñecer o papiro, os aprendices tiñan que practicar nos anacos de barro das vasillas rotas porque o papiro era moi caro.
Tiñan tinta vermella que usaban para escribir os títulos e tinta negra para o resto do texto.
O papiro: fabricábanse co talo dunhas plantas acuáticas que crecían na beira do río Nilo. O nome desta planta significaba “flor do rei” e chamábase así porque todas pertencían ao faraón e a súa elaboración tamén era monopolio real.
Cómo convertían a planta en
papiro? Primeiro se quitaba a cortiza e se cortaban en láminas moi finiñas que
había que colocar primeiro en vertical e enseguida poñer outra capa en
horizontal. As dúas capas quedaban unidas por un mollo que soltaban e golpeando
cunha maza para despois deixala durante uns días con moito peso enriba como si
fose unha prensa. Por último cando despois duns días, se alisaban cunha
pedra, se recortaban os bordes e se unían para facer rolos.
Os escribas escribían con signos sagrados, aos que chamamos xeroglíficos, que eran debuxos cada un de eles cun significado. Para os exipcios a escritura era moi importante, como un regalo dos deuses e a aproveitaban ben, querían deixar por escrito todas as cousas importantes para as persoas que viviran despois e por eso o faraón e os personaxes importantes iban acompañados sempre dun escriba que tomaba nota de todo o que pasaba.
Ao principio solo escribían en pedras e nas tumbas, mais tarde en papiros cando aprenderon a fabricalos. E aínda despois de coñecer o papiro, os aprendices tiñan que practicar nos anacos de barro das vasillas rotas porque o papiro era moi caro.
Tiñan tinta vermella que usaban para escribir os títulos e tinta negra para o resto do texto.
O papiro: fabricábanse co talo dunhas plantas acuáticas que crecían na beira do río Nilo. O nome desta planta significaba “flor do rei” e chamábase así porque todas pertencían ao faraón e a súa elaboración tamén era monopolio real.
Cómo convertían a planta en
papiro? Primeiro se quitaba a cortiza e se cortaban en láminas moi finiñas que
había que colocar primeiro en vertical e enseguida poñer outra capa en
horizontal. As dúas capas quedaban unidas por un mollo que soltaban e golpeando
cunha maza para despois deixala durante uns días con moito peso enriba como si
fose unha prensa. Por último cando despois duns días, se alisaban cunha
pedra, se recortaban os bordes e se unían para facer rolos.venres, 2 de marzo de 2018
xoves, 1 de marzo de 2018
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)